Subito sed, Iuppiter, pater eius (secundum illos, nam alii e Venere natus dicunt), de domu Olympica ad capiendam aliam mulierem descenditus profugusque uxore sua videt eum interrogatque: “Τί ποιεῖς εν ταύτῃ πολεῖ, φίλε;”. “O carissime pater, in hac fabula non licet Graece loqui, sed oportet ἀλλήλοις demus vocabula Latina”. “Igitur, cur ἀλλήλοις et non inter nos dixisti? Ad nullum usum est disputatio deorum!
Qua de causa dixisti numquam moriturus?” “Cum ad hoc veni, istum mortalem iuvam meam poscendem putantemque me posse iuvare eum aspixi, sed pauci sciunt ut amor formosior est cum iidem humani pro hoc pugnant. “Sed quid facias postremo?” “Quod facimus cum Ariadna manebat in litore super saxa cupiebatque adire cum illo uiro qui suae patriae sine illa pergit: nihil, tantum σκοπεῖν αὐτοὺς. Dum ii dei inter se loquebantur, sciens iuvam dei non habeturum suo amori, Mucius progreditur ad forum tam currens quam potuit, sed paulo ante intrandum ad forum Piram per fores aedificii cum cutre in manibus exeuntem et fundentem eum in sua vestimenta aspicit.
Lacrimae possedunt suos oculos ac magna cruor bracchia cruraque eius. Cadit super uiam, sine ui, sine aere in pectore. Et quasi anima eius exit e suo corpore per labra cum audiuit notam uocem: “Cur desinis”, inquit Ἀφροδίτη, “et non conaris pugnare pro illo?” “O mater Cupidinis, multa conatus sum, sed haec omnia sine frumentu. Quo usque tandem abutere, dea cara, amore meo?” “ Non sine motu dei agunt res, uide quam ad te nunc progreditur, care”.
No comments:
Post a Comment